Do traw mniej pożądanych na łąkach i pastwiskach ze względu na mniejszą wartość pokarmową i niskie plony zalicza się: stokłosę miękką, kostrzewę owczą, mozgę trzcinowatą, tomkę wonną, bliźniczkę psią trawkę, kłosówkę wełnistą, śmiałka darniowego i wiele innych. Każda z traw rosnących w zespole łąkowym czy pastwiskowym ma inne wymagania środowiskowe i inny przebieg rozwoju. Na łąkach i pastwiskach podmokłych i zakwaszonych występują bardzo niepożądane turzyce, sity i wełnianki. Odznaczają się one bardzo niskimi plonami i są niechętnie zjadane przez zwierzęta ze względu na małą ich smakowitość. Wskutek szybkiego drewnienia i dużej zawartości krzemionki, która obniża strawność, mają one mniejszą wartość pokarmową. Z roślin motylkowych, zwiększających zawartość białka w runi, bardzo pożądane są: na pastwiskach ? koniczyna biała, komonica, lucerna chmielowa, przelot i inne, a na łąkach ? koniczyna czerwona, szwedzka, lędźwiany i inne. Zioła rosnące w zespołach łąkowych i pastwiskowych mają nieraz dużą wartość pokarmową, są jednak pożądane tylko w małych ilościach, gdyż odznaczają się na ogół grubymi łodygami, słabym ulistnieniem, a większość z nich zawiera substancje aromatyczne i alkaloidy, co może wpływać ujemnie na stopień wyjadania zielonki, a także na smak i zapach mleka. Natomiast niewielka zawartość tych substancji działa pobudzająco na apetyt, przemianę materii itp. Wśród ziół występujących na pastwiskach rozróżnia się pożądane, niepożądane i trujące.